تاریخ ارسال : ۹۸/۱۰/۱۲
معرفی برنامۀ شفقت به خود بهوشیار
(Mindful Self Compassion (MSC
این برنامۀ آموزشی-مداخله‌ای را کریستقور گرمر چهرۀ پیشرو در یکپارچه‌سازی بهوشیاری و رواندرمانی و کریستین نف، پژوهشگر پیشگام در حوزۀ شفقت به خود تدوین کرده‌اند. این برنامه مهارت‌های بهوشیاری و شفقت به خود را ترکیب کرده و ابزاری نیرومند برای تاب‌آوری هیجانی ارائه می‌کند.
بهوشیاری اولین گام در شفایافتن
هیجانی است؛ به این معنا که فرد با سود بردن از بهوشیاری می‌تواند با روحیه‌ای حاکی از گشودگی و کنجکاوی به سوی افکار و احساسات دشوار (نظیر غمگینی، بی‌کفایتی، خشم، سردرگمی) روی بیاورد. کسب مهارت در شفقت به خود شامل پاسخ دادن به این افکار و احساسات دشوار با مهربانی، همدردی و فهمیدن است تا در نتیجه، وقتی درد می‌کشیم خود را تسکین بدهیم.
پژوهش‌ها بسیار زیادی نشان داده است که شفقت به خود بهزیستی هیجانی را به شدت افزایش می‌دهد، شادمانی را تقویت می‌کند، از اضطراب و افسردگی می‌کاهد و حتی به پایداری در تداوم عادت‌های سالمی نظیر رژیم گرفتن و ورزش کمک می‌کند. در یک جمله می‌توان گفت بهوشیار و مشفق بودن منجر به بهزیستی و آسودگی بیشتر در زندگی روزمره می‌شود.
چه کسی از شرکت در برنامۀ شفقت به خود بهوشیار سود می‌برد؟
شفقت به خود بهوشیار را هرکسی می‌تواند بیاموزد. این برنامه تمرین مکرر فراخوانی و تقویت نیت و ارادۀ حمایت کردن، مهربانی و دلگرمی دادن به خود مخصوصا در آن زمان‌هایی است که رنج می‌کشیم. با شفقت به خود بهوشیار این تمایل را هم برای خود و هم برای همۀ موجودات زندگی کسب و تقویت می‌کنیم که به شادی و رها از رنج زندگی کنیم.
بسیاری از ما وقتی دوستی عزیز در عذاب است به او احساس شفقت داریم. چه می‌شود اگر وقتی خود بیشترین احتیاج را داریم همین توجه و مراقبت همحبت‌آمیز را دریافت کنیم؟ برای چنین اقدامی تنها لازم است توجه خود را به مسیری متفاوت هدایت کنیم و به یاد بیاوریم که ما نیز به عنوان یک انسان شایستۀ دریافت شفقتیم.
فواید شفقت به خود بر مبنای پژوهش‌ها
پژوهش‌های علمی دربارۀ شفقت به خود در 15 سال گذشته به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
یافته‌ها نشان می‌دهد:
سوءتفاهم‌های رایج دربارۀ شفقت به خود اشتباه است. افرادی که شفقت به خود بالایی دارند اغلب:
1-اعتماد به نفس بیشتری دارند و بعد از شکست برای ادامه دادن، جبران یا بهبود اقدامات خود انگیزۀ بیشتری دارند.
2-بعد از اشتباه کردن بیشتر مسئولیت می‌پذیرند.
3-رفتارهای سالم بیشتری انجاممی‌دهند.
4-نیروی بیشتری برای مقابله با چالش‌های زندگی دارند.
5- در روابط صمیمی خود مراقب‌تر و مهربان‌تر رفتار می‌کنند.
افزایش شفقت به خود با این موارد مرتبط است:
1-کاهش حالت‌های ناخوشایند نظیر افسردگی، اضطراب، شرم و افزایش حالت‌های خوشایند مانند شادمانی و رضایت از زندگی.
2-کاهش مشکلات مرتبط با افزایش عزت‌نفس نظیر خودشیفتگی، مقایسۀ اجتماعی، خودارزشمندی مشروط و بی‌ثباتی هیجانی..
3-تصویر بدن سالم‌تر و کاهش رفتارهای مشکل‌ساز تغذیه‌ای
4- کاهش خطر فرسودگی مراقب
5-سلامت جسمانی بیشتر و کارکرد بهتر سیستم ایمنی بدن؛ این نتایج تا حدودی به خاطر افزایش فعالیت سیستم پاراسمپاتیک بدن و کاهش فعالیت سیستم سمپاتیک بدن به خاطر تمرین شفقت به خود بهوشیار رخ می‌دهد.
جهت ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با این برنامه آموزشی-مداخله ای اینجا کلیک نمایید